Atlanta Histiric Center

Vandaag naar het Atlanta Historic Center

Atlanta History Center

Located on 33 acres in the heart of historic Buckhead, the Atlanta History Center invites you to explore Georgia’s past through award-winning exhibitions; two historic houses including 1928 Swan House and 1860s Smith Family Farm; Centennial Olympic Games Museum; the Goizueta Gardens, featuring 22 acres of historic gardens and trails; and the Kenan Research Center.The all-inclusive admission ticket includes tours of the Margaret Mitchell House, birthplace ofGone with the Wind, located just five miles away at our midtown campus.

Year round, visitors of all ages enjoy a variety of programs including monthly family festivals, homeschool days, toddler programs, lecture series with award-winning authors, and the opportunity toMeet the Pastthrough our living history programs.

In een splinter nieuw gebouw op een landgoed in Buckhead, onderdeel van Atlanta is dit interessante museum gelegen. Geeft buiten een inzicht in de leef en bouwwijze van begin 1800 en binnen een overzicht van de ontwikkelingen in Georgia en Atlanta. Geeft onder anderen inzicht in het leef gebied van de indianen en hun gedwongen verplaatsing naar het zuiden ,de “Trails of Tears”, over alle “settlements” van de blanken, de Civil War en de zwarte emancipatie die in Georgia als eerste staat op scholen begon en door Pres. Kennedy als voorbeeld voor het hele land werd gesteld . Atlanta is de geboorte plaats van Dr. Martin Luther King jr. Ook de slavenhandel van uit Afrika, tussen 1500 en 1800 wordt uitgebreid gedocumenteerd en de afschaffing van de slavernij na beëindiging van de burger oorlog na 1865. Een bijzonder interessant museum ter afsluiting van onze reis door Amerika met als leidraad de onafhankelijkheidsoorlog eind 1780 en de burger oorlog rond 1860. Beloofd aan Sidney de boeken op te zoeken met de Engelse uitgever van Centennial, de ontwikkeling van Amerika en De rivier die tegen de berg op stroomt over het onderzoek naar de oude historie van het ontstaan van het continent.

Morgen inpakken en auto inleveren ter voorbereiding op ons vertrek naar Europa (22:10 Amerikaanse tijd), Europa het verwarde continent! Wij vliegen met BA (one world met AA) naar Londen en door naar Amsterdam waar wij de 30^e aan komen om 15:30 ( AA6171 naar Londen en na 1:40 vertrek Amsterdam met AA6398 aankomst 15:30

Wij hebben een zeer interessante reis gehad, veel gezien, veel gelezen en lieve mensen ontmoet. Onvergetelijk en indrukwekkend.

Nu weer blij naar ons kikker landje terug te keren en ontnuchterd kennis te nemen van de stelling name van de Europese commissie naar de Brexit uitslag in Engeland. We zijn weer bij!

Terug in Atlanta

Maandag verder naar Atlanta, op advies van Sydney naar het Kennesaw national park en de Kennesaw Mountain waar in 1864 een felle strijd plaats vond tussen de Confederalen en de Unionisten. De strijd vond plaats langs de rivier Chattahoochee en van Chattanooga tot Atlanta met als belangrijkste punt de Kennesaw Mountain linie van de Confederates. Doel was het innemen van Atlanta door de unionisten. In het welkom centrum van het park is een 3 kwartier durende film over het verloop van de strijd en de achtergronden van de Civil war. In een klein museum wordt alles met beeld en tijdlijnen duidelijk gemaakt. Zeer interessant om te zien en te beleven. Buiten zijn in het park alle belangrijke Battlefields te bezoeken maar bij deze warmte niet te doen (35 gr). Eerst door naar Marietta, een gezellig dorp met centraal een plein en zitjes in en rond het parkje in het midden van het plein. Kleine gezellige winkels en zowaar een echt koffie huis. De koffie met Cheese cake is voor ons, Ine uiteraard cappuccino. Door naar Sydney en Marc huis in Atlanta. Sydney ontvangt ons hartelijk en brengt ons later naar ons logeer adres dat zij via R B&B geregeld heeft in een oude wijk van Atlanta, 461 Grant street SE in Atlanta. Het is een volledig gerenoveerd appartement in een vrijstaand huis met kitchenette, zithoek, ruime slaapkamer en Balkon. Hier installeren wij ons voor de laatste fase van onze reis. In de avond een gezellige barbecue met Mark, Sydney en Hannah. Rich moet werken. Mark en Sydney verwennen ons.

Nog even genieten

zondag blijven hangen in het Paradijs. Trae en Dana en de kinderen vertrekken omstreeks het middag uur, gepakt en bezakt naar het meer met de RV en nog 2 auto’s. Ze gaan kamperen, waar ze zin in hebben met dit weer.

In de ochtend hebben ze nog een heerlijk Amerikaans ontbijt voor ons klaar gemaakt, het zijn schatten. Wij, bij extreme temperaturen, liggen goeddeels onder water in het zwembad. In de namiddag door naar richting Atlanta. Eerst nog op zoek naar het oude huis van Ben zijn moeder, mogelijk toch verkeerd gereden ondanks de uitleg van Dana. We zaten bijna weer in Chattanooga. Vanwege de temperatuur omgedraaid en door gereden richting Atlanta waar wij weer een hotel zoeken.

in het paradijs

Om half acht lig ik al in de “Pool” een tijdje later volgt Ine, Buiten is het afgekoeld maar nog steeds boven de 20 gr. Voor het ontbijt gaan we naar de “Cracker Barrel” met typisch “Southern Food”. Op dat ontbijt kunnen wij wel 2 dagen teren, wel lekker. We gaan nog wat inkopen doen, voor de super markt staan wel 300 motoren met enkele zeer markante mensen en uitzonderlijke tweewielers, wel allemaal van het zelfde merk Harley Davidson. Er is een tocht georganiseerd voor een goed doel. Het is net een kermis, zowel de motoren als de mensen hebben alle kleuren van de regenboog. Wij moeten natuurlijk even op de foto om ons te laten vereeuwigen met zo een glimmend vehicle, want glimmen doen ze! Dan naar de supermarkt voor de barbecue in de avond. Trae en Dana hadden ons gevraagd wat wij wilden doen. Temperatuur overdag 32 gr. wij geven de voorkeur om in het paradijs te blijven. Vrienden komen op bezoek en de gehele dag vermaken wij ons in en rond de “pool” . Een heerlijk gevoel om de reis wat te laten bezinken. Ook wordt mij nog even gedemonstreerd hoe de machines werken en rijden wij het landgoed rond met een el. Golfcar. Het is voor ons een heerlijke afsluiting van een lange tocht door Amerika en Canada, morgen middag richting Atlanta, maandag, dinsdag en woensdag ontmoeten wij de familie in Atlanta weer.

De foto’s van ons verblijf bij deze gastvrije familie spreken boekdelen.

naar Trae en Dana in het Paradijs

Na weer een nachtelijk onweer met veel regen rijden wij, na heerlijk te zijn uitgerust,Interstate 81 op richting Knoxville en Chattanooga Eerst is het grijs met veel laaghangende bewolking maar al gauw breekt de bewolking en dringt de zon door. Hoe zuidelijker wij komen hoe meer zon en uiteindelijk nauwelijks nog een wolkje te zien. Voorbij Knoxville wordt de rivier gekruist en draaien wij de lokale HWy 27 op richting Chattanooga. Aan deze zijde vormt de rivier grote meren en wij dalen af voor een picknick. Tot nu is het landschap vrij vlak, de wegen druk door de grote steden in de omgeving en vrij rommelig en weinig aantrekkelijk. Bij Chattanooga is het weer enorm druk op de snelweg maar zo gauw wij de stad verlaten en Interstate 75 opdraaien wordt het een stuk rustiger. Hier is het veel heuvelachtiger en aantrekkelijker. De TomTom Leidt ons prima naar de juiste weg Afslag 348 richting La Fayette. En dan na ongeveer 6 mijl links de Coyote trail 383 in Ringgold, Georgia het adres van Trae en Dana. Wat wij zien is overweldigend. Het huis ligt tegen de berg helling en een lang, omhooglopend grindpad, leidt ons naar het huis van Trae en Dana. We worden bijzonder hartelijk ontvangen en de airco draait al in de RV voor de koeling. We zijn een beetje vroeg Trae wil nog wat afmaken buiten. Dana wijst ons de plekken in het huis en in de RV. Wij brengen de bagage in de RV en ik help Trae met het leggen van een gras tapijt in het tuinhuis. Daarna boodschappen doen bij de Cosco, de Amerikaanse Makro, voor de barbecue in de avond. Alles is hier “Big” en het lijkt wel of een heel weeshuis moet eten, Steak, Salmon, Scallops etc. Meteen wordt er een zonwering gekocht voor het tuinhuis en de zelfde avond nog opgehangen. De plek het uitzicht de tuin en het zwembad, het is als een paradijs. Veel dingen zijn door Trae zelf gedaan en wij merken dat hij niet stil kan zitten. Natuurlijk wordt er eerst gezwommen, water temperatuur 28 gr. heerlijk. Na onze lange rondreis is het hier heerlijk ontspannen en Trae en Dana doen er alles aan het ons naar de zin te maken. Dalton hun zoon, zorgt dat er water is in de RV. De Barbecue is overweldigend en de drank vloeit overvloedig. In de avond komt hun dochter nog even langs met 3 vriendinnen, die vermaken zich in het donker in de “Pool”. Wij zijn koning te rijk met zo een ontspannen ontvangst en vallen voldaan in slaap in de RV met uitschuifbare zithoek.

Door Kentucky naar Bristol VA

Vannacht veel onweer en stortbuien, gelukkig liggen wij droog in tegenstelling met veel mensen in Nederland, als wij alle verhalen moeten geloven. In de ochtend blijft het buiige weer aanhouden met fors onweer. We nemen de tijd, maar 350 km en wij mijden de Interstate met dit weer en wij willen wat van het landschap zien. De tocht loopt van West Virginia, snijdt door het oostelijk deel van Kentucky en komt dan op de grens van Virginia en Tennessee uit. Van Charleston volgen we eerst een bochtige weg door smalle donkere dalen met veel vrachtverkeer, hier is het al niet anders. De High Way is een tolweg en die wordt natuurlijk ontweken. Plotseling stop, door de hevige regenval is een deel van een steile helling afgeschoven en heeft een boom over de weg geschoven. Met man en macht wordt er gewerkt, boom in stukken gezaagd en met een shovel op een vrachtwagen inclusief alle aarde en smurrie. We staan helling op en het modder water kolkt over de weg. Na een klein half uur kunnen wij passeren en zien hoeveel er afgeschoven is. De vracht wagens denderen achter ons aan en vooral de heuvels af halen ze je in en zitten je op de hielen. De afslag weg 119 naar Chapmanville is alles ineens anders. We laten het slechte weer achter ons, het dal is breder en minder donker en de rode weg blijkt een state HWy met twee keer twee rijbanen. De zon komt door en het landschap is ruig, uitdagend, prachtig. Halve bergen zijn gesloopt, de weg loopt tussen twee hoge wanden die trapsgewijs naar boven wijken, dan weer met een gigantische brug over een breed dal, beneden zie je de dorpjes liggen, stijl omhoog en omlaag en naar links en naar rechts. Het is fascinerend en adembenemend en het oh, ah is niet van de lucht. Nimmer zo een mooi ingebedde weg gezien. Vele malen willen wij stoppen, maar dit is Amerika, nergens een leuk parkeerplekje, behalve als je een stad nadert gigantische complexen van Mc Donald tot de Wallmart etc., maar niet om koffie te drinken, foto’s te maken of te picknicken. Toch stoppen wij op diverse plaatsen en genieten van het uitzicht en het landschap. In een woord fantastisch. Wat ons opvalt is dat in de smalle dalen veel RV achtige woningen staan, meestal vlak aan de weg, in brede dalen en op goede mooie locaties staan unieke “ Model woningen” meteen indrukwekkende oprijlaan en kortgeschoren gazon. Het deel door Kentucky is het rouwst en het mooist. Over de grens met Virginia is het net of wij in een ander land komen. Het weg profiel wordt anders, huizen tot vlak aan de weg waar je 90 mag rijden en minder aantrekkelijk. De afwisseling in het landschap blijft mooi maar het wordt drukker en drukker omdat het gebied meer bewoond is. De zon schijnt weer volop en het is drukkend warm. We rijden nu snel door naar ons hotel bij Bristol nog net in Virginia op de grens met Tennessee. Het hotel ligt ver boven de Interstate 81, met mooi vergezicht en zwembad achter het hotel. Na het inchecken en inrichten liggen wij met gezwinde spoed in het zwembad voor verkoeling en zitten dan even in de bijtende zon. Een pracht tocht achter de rug.

Naar Charleston

Pennsylvania is een prachtige staat met veel hoge heuvels, volop begroeid met bomen en vrij steile hellingen. De weg slingert zich er tussen door, bochtig en veel hoogte verschil met 70 ml/u voel je als een coureur. Het houdt ons wakker en er is veel te zien, vergezichten, diepe dalen en vaak zie je de weg al weer mijlen verder omhoog slingeren.

Op vallend rustig, alleen bij het passeren van steden zoals Altoona, Bedford en Cumberland . We volgen de 68 en 79 naar het zuiden. Er zijn weinig of geen aardige stopplaatsen om te lunchen. Eindelijk ziet Ine een leuk plekje, een State Park Coopers Rock, door wegwerkzaamheden slaan we iets te vroeg af maar belanden bij een klein meertje met een picknick plaats onder een overkapping waar de zwaluwen hun onderkomen hebben gezocht. Alles onder de poep maar voor ons is nog een plekje over gebleven. De snelle vogeltjes vliegen af en aan. Een enkele durfal durft naar binnen te glippen, de rest scheert continue langs ons heen. Bij Charleston komen viersnelwegen bijeen, die met hun fly-overs behoorlijk de stad ontsieren.

Charleston is gelegen aan de Kanawha rivier. De rivier, de ligging en zout en klei productie in het verleden hebben er toe geleid dat er nu veel chemische industrie en glas fabrieken gevestigd zijn. Een stad van ongeveer 160.000 inwoners gelegen in West Virginia. Wij vinden er een heerlijk onderkomen voor de nacht.

OP DE WEG TERUG NAAR HET ZUIDEN

Weer op weg via de “ finger Lakes”. Een gebied ten zuid oosten van Lake Ontario , waar de dalen en de heuvels zuid- oost liggen en in een vijftal dalen liggen langgerekte meren.

Op de zuidelijke hellingen zijn veel wijngaarden, langs de meren veel rijk aangeklede huizen met lange steigers voor de deur met bootjes of zitjes. Langs de oever is alles privé en er is weinig gelegenheid om even te genieten van de mooie vergezichten. De vergelijking met de meren in Italië komen bij ons op en het stralende weer doet daar nog een schepje boven op. De “Finger lakes” staan aangegeven als een aantrekkelijk gebied. De bewegwijzering is echter zeer mager en toeristen zie je er nu nauwelijks. Na enig zoeken en proberen komen we uiteindelijk bij een van de meren. Bovenop de ronde heuvels is het voornamelijk agrarisch en weinig interessant. We komen de hele wereld aan plaatsen tegen zoals Interlaken en Genoa, uiteindelijk bereiken we Ithaka een leuk plaatsje aan het einde van het langste meer, bijna 48 mijl lang en in het gebied zijn veel watervallen, echter wij werden steeds de verkeerde kant op gestuurd. Na het vele stoppen , kijken en ons natje en droogje gebruiken besluiten we door te rijden om wat verder zuidwaarts te komen. We rijden via een aantal binnenwegen en snelwegen naar State College in Pennsylvania. Iedere keer vragen wij ons af hoe mensen hier kunnen wonen, midden in het niets , bos, heuvels, afgelegen gebieden, overal staan huisjes groot, klein of een stacaravan die als woning dient. Vermoeid vinden wij ons onderkomen. Het hotel valt ons wat tegen, groot, onpersoonlijk en geen ontbijt. De verkeerde keus. Kan ook gebeuren op zo een lange reis.